розрізня́ти
verb, imperfective, incomparable, inanimate
Translations
- to distinguish, to differentiate, to tell apart, to discern
Declination
| Present Tense | Future Tense | |
|---|---|---|
| я | розрізня́ю | розрізня́тиму |
| ти | розрізня́єш | розрізня́тимеш |
| він/вона/воно | розрізня́є | розрізня́тиме |
| ми | розрізня́єм | розрізня́тимем |
| ви | розрізня́єте | розрізня́тимете |
| вони | розрізня́ють | розрізня́тимуть |
| Imperative | |
|---|---|
| ти | розрізня́й |
| ви | розрізня́йте |
| Past tense | |
|---|---|
| masculine | розрізня́в |
| feminine | розрізня́ла |
| neuter | розрізня́ло |
| plural | розрізня́ли |
Examples
Англійська не розрізняє дієслова "ser" та "estar".
English doesn't differentiate between the verbs "ser" and "estar".
Філософи розрізняють апріорне на апостеріорне знання.
Philosophers distinguish between a priori and a posteriori knowledge.