духо́вний
adjective, incomparable, inanimate
Translations
- ecclesiastical
- spiritual (of or pertaining to the spirit or the soul)
Declination
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | |||
| nominative | духо́вний | духо́вне | духо́вна | духо́вні | |
| genitive | духо́вного | духо́вної | духо́вних | ||
| dative | духо́вному | духо́вній | - | ||
| accusative | animate | - | - | духо́вну | - |
| inanimate | - | - | |||
| instrumental | духо́вним | духо́вною | духо́вними | ||
| locative | духо́внім | - | - | ||
| vocative | - | - | - | - | |
Examples
Якщо буддизм привабливий, то це через те, що він виглядає як можливість доторкнутися до вічного і знайти щастя, не маючи будь-яких конкретних релігійних обов’язків. Це свого роду духовний само-еротизм.
If Buddhism is attractive, it is because it appears as a possibility of touching the infinite and obtaining happiness without having any concrete religious obligations. A spiritual auto-eroticism of some sort.